بیانیه سید حسین عالمی بلخی وزیر امور مهاجرین و عودت کنندگان در اجلاس کمیته رهبری سه جانبه منطقوی

جلالتماب شهریار خان افریدی وزیر دولت در امور مناطق سرحدی، جمهوری اسلامی پاکستان، آقای اندریکا راتوتی، رئیس بخش آسیا و اوقیانوسیه کمیشنری عالی سازمان ملل متحد برای پناهندگان یا (UNHCR) نماینده گان محترم کمیشنری عالی سازمان ملل متحد برای پناهندگان یا (UNHCR) در افغانستان و پاکستان خانم ها و آقایان، جای مسرت و افتخار است که از دولت جمهوری اسلامی افغانستان در جلسه سی ام کمیته رهبری سه جانبه منطقوی در چهارچوب ستراتیژی راه های حل برای پناهندگان افغان نماینده گی می نمایم. در آغاز اجازه دهید تا برای جلالتماب شهریار افریدی بخاطر انتصاب وی به سمت وزیر سفران (SAFRON) تبریک بگویم و از (UNHCR) برای برگزاری این نشست مهم و با ترتیبات عالی تشکری نمایم. در یک نگاه ای اجمالی از سال 2012 زمانی که ستراتیژی راه حل ها تهیه و توسط جامعه جهانی تصویب شد، ما با هم یک راه طولانی را پشت سر گذشتانده ایم و پیشرفت های قابل ملاحظه ای در اجرای این چارچوب مهم صورت گرفته است. بازگشت حدود 630،000 پناهنده افغان ثبت نام شده از زمان راه اندازی ستراتیژی راه حل ها (SSAR) نشان دهنده موفقیت های جمعی ماست. اهداف SSAR در افغانستان، از جمله بازگشت داوطلبانه و استقرارمجدد پایدار عودت کنندگان، همچنان یک اولویت اصلی دولت ماست. بخش مرتبط به افغانستان SSAR، در حال حاضر به طور کامل در پالیسی های دولت افغانستان، از جمله در برنامه های اولویت ملی، به ویژه میثاق شهروندی، مدغم شده است. علیرغم شرایط دشواری که امروز در افغانستان رو به رو هستیم، از جمله درگیری های جاری در برخی نقاط کشور و سلسله حوادث طبیعی، جمهوری اسلامی افغانستان با همکاری شرکای بین المللی خویش طی چهار سال گذشته پیشرفت های چشمگیری داشته است. ایجاد محیط مساعد و تشویق کننده برای بازگشت داوطلبانه، مصؤن و باعزت پناهندگان افغان و ادغام مجدد آنها در جوامع کشوراز جمله تلاش های متمرکز ماست. ابتکارات مهمی برای شامل نمودن نیازهای عودت کنندگان در برنامه های ملی، از جمله رسیدگی به مسائل مربوط به زمین برای عودت کنندگان از طریق تصویب فرمان 305، ریاست جمهوری، سرمایه گذاری در ولایاتی با میزان بالای عودت کنندگان و بیجاشدگان، و همکاری با یکدیگر جهت حصول اطمینان از استقرار مجدد پایدار عودت کنندگان، صورت گرفته است. با این حال، مطمئن هستم که شما با من هم نظر هستید که کلید پایداری بازگشت و ادغام مجدد در افغانستان صلح و ثبات است. این در واقع یک پیش نیاز ضروری برای حل مشکل پناهندگان افغان پس از تقریبا 40 سال بیجاشدگی و یک امر حیاتی برای تأمین بازگشت از پاکستان و ایران و استقرار مجدد پایدار شان در افغانستان، است. اجازه دهید یک باردیگر تعهد دولت افغانستان را در مورد مشارکت و ادغام پایدار افغان های بیجاشده در چارچوب های ملی ما مجددا تأیید کنم. از طریق یک رویکرد تمام دولت و با توجه به اینکه عودت کنندگان پناهنده بیشتر از 20 درصد از جمعیت کشور را تشکیل میدهند، ما از هیچگونه تلاش در راستای ادغام ساحات دارای اولویت عودت کننده گان و ادغام مجدد آنها در برنامه میثاق شهروندی و سایر برنامه های اولویت ملی خویش دریغ نخواهیم ورزید. در بالاترین سطوح، دولت افغانستان، بازگشت و ادغام مجدد شهروندان خود را به عنوان یکی از اولویت های کلیدی و ستون فقرات پروسه صلح و ثبات در کشور شناسایی کرده است. دیدگاه ما، دنبال نمودن راه های حل میان مدت و درازمدت که در پالیسی های دولت افغانستان بازتاب یافته، است می باشد، تا اطمینان حاصل گردد که تلاش های ادغام مجدد فراهم کننده معیشت، اشتغال، فرصت های اقتصادی پایدار برای عودت کننده گان و جوامع میزبان میباشند. چهارچوب پالیسی ما برای عودت و بیجا شده گان، در واقع از اصول اساسی کمک های بشردوستانه به اسرع وقت حمایت مینماید که بر مبنای آن باید به سرعت به راه حل های دایمی ،البته بر مبنای اصول انکشاف پایدار، دست یابند. وزارتخانه های ذیربط بودجه های ویژه ای را بخاطر رسیده گی به نیازمندیهای عودت کننده گان مدنظر گرفته اند. به عنوان مثال، دولت افغانستان پلان اعمار 6000 باب مکتب جدید را دارد و تعداد قابل ملاحظه این مکاتب در ولایاتی با آمار بلند عودت کننده گان میباشد. مهم است بدانید که عودت کنندگان در چارچوب صلح و توسعه ملی افغانستان نیز مدغم گردیده. برنامه های اولویت ملی ما در حال پیشرفت هستند تا تغییرات مثبتی را در زندگی همه افغان ها، از جمله عودت کنندگان و بیجاشدگان ایجاد کنند. یکی از برنامه های کلیدی در کنار سایر برنامه های اولویت ملی، میثاق شهروندی است که 80 میلیون دالر برای ایجاد شغل تحت برنامه "شغل برای صلح" در مناطق بازگشت و بیجاشده اختصاص یافته است. در حال حاضر 9 ولایت، 14 ولسوالی و 2،396 جوامع/قریه تحت این برنامه در اولویت قراردارند. همانطور که ذکر کردم، فرمان شماره 305 جلالتماب رئیس جمهور پیرامون تخصیص زمین، یک پیشرفت مهمی است که شناسایی و توزیع زمین های مناسب و اسکان قابل استطاعت را برای عودت کننده گان، بیجا شده گان داخلی، و خانواده شهدا مشخص می نماید. شفافیت، کارآیی و ظرفیت اصل اساسی در تخصیص و توزیع زمین می باشد. در حالی که یک دیتابیس ملی اطلاعاتی از افراد واجد شرایط در حال توسعه است، بانکهای اطلاعاتی زمین در هر ولایت از جمله ولایات با میزان بلند عودت نیز ایجاد گردیده است. از اواخر سال گذشته، حدود 1.3 میلیون هکتار زمین های دولتی شناسایی و ثبت دیتابیس ملی شده است. در افغانستان، که عودت کننده گان تقریبآ یک چهارم جمعیت کل کشور را تشکیل می دهند، هدف کلی چهارچوب پالیسی دولت، بهبود و مساعد نمودن شرایط مناسب در داخل افغانستان است تا هموطنانی که تا هنوز به عنوان پناهنده در کشورهای ایران و پاکستان زندگی می کنند بتوانند داوطلبانه، مصؤن و باعزت بازگشت نمایند. در حالیکه از مهمان نوازی مستمر مردم و دولت های پاکستان از پناهندگان افغان طی چهل سال گذشته تشکر و قدردانی مینماییم، تعهد ما به همکاری در استراتژی کمک به تسهیل عودت داوطلبانه و باعزت پناهندگان افغان، تزلزل ناپذیر است، امید وارم با ایجاد صلح وثبات زمینه عودت تمام افغان های مهاجر به کشور شان فراهم گردد اما تا آن زمان انتظار داریم موارد ذیل برای مهاجرین وپناهندگان افغان در پاکستان مورد توجه قرار گیرد: 1. تنظیم پالیسی ها ورفتارها با مهاجران وپناهندگان بر مبنای اصول حقوق بشری واتخاذ تصامیم دراین رابطه بدور از مسایل سیاسی وامنیتی،چنانچه در نتایج اجلاس 27 مورخ 19جولای2016 براین موضوع تاکید شده است. 2. پذیرفته شدن محصلین افغان در پوهنتون های دولتی وخصوصی وحمایت UNHCR از تعلیم فرزندان پناهندگان بعد از صنف ششم، 3. تمدیدبلند مدت کارت پناهندگی (POR) ، افتتاح حساب بانکی، دریافت سیمکارت، لیسانس دریوری، 4. اجازه رفت وبرگشت به افغانستان با کارت PORمطابق نتایج اجلاس28 مورخ 15 فبروری2017 وایجاد سهولت درترددها به افغانستان وداخل پاکستان واعتبار دادن ورقه عودت به وطن برای فاقدین مدرک، 5. تطبیق فیصله های جلسات گذشته به خصوص کمیته های مختلط سه جانبه در رابطه به تعلیم وتربیه وتعقیب مسایل مربوط به زندانیان مهاجرین، 6. استفاده از نصاب تعلیمی مکاتب افغانستان برای متعلمین مهاجر افغان مقیم کمپها، 7. افزایش مساعدت نقدی UNHCR برای تشویق عودت کنندگان، 8. توجه بیشترمؤسسات بین المللی به خصوص UNHCR وIOM به کمک های بشری در مناطق مختلف پاکستان، 9. اعطای ویزه قابل تمدید از داخل پاکستان به دارندگان (ACC) که از نمایندگی های سیاسی افغانستان پاسپورت دریافت می کنند مطابق نتیجه اجلاس دو جانبه امضا شده مورخ 22 آگست 2015، 10. ایجاد سهولتهای اولیه مورد نیاز زندگی برای دارندگان (ACC) مطابق مفاد سند امضا شده مورخ 22 آگست 2015، به خصوص شمولیت اطفال آنان در مکتب، 11. شناسایی افراد مستحق پناهندگی از میان افراد دارای (ACC) توسط UNHCRواعطای کارت POR برای آنان مطابق نتایج اجلاس26مورخ 21آگست 2015. درپایان یک بار دیگر از چهل ساله میزبانی مهاجران افغان از جمهوری اسلامی پاکستان سپاسگزاری می نمایم.